12 oktober, 2008

Chapter 6

Once hope is gone, dying is just a formality..

Vannacht heeft Tim een hele slechte nacht gehad. Barstende koppijn en hij had moeite om in slaap te komen. Hij werd vanochtend ook weer wakker met barstende koppijn. Mijn ouders hebben hem toen zelfs 2 morfinepillen gegeven, maar de hoofdpijn bleef. En Tim wil niet meer, heeft hij gezegd. Hij wil geen pijn meer, geen pillen meer, hij wil 'uit'. Mijn ouders hadden geen idee wat ze moesten doen, maar gelukkig kwam de huisarts net op dat moment uit zichzelf even langs, omdat ze vannacht aan Tim had liggen denken. Vandaag krijgt hij een morfinepompje, zodat het medicijn sneller in zijn bloed opgenomen wordt en er eventueel wat slaapmiddelen aan toegevoegd kunnen worden.

Het is het laatste stukje, heeft de huisarts ons verteld. Als er nog familie is die hem even wil zien, is dit het moment. Dus vanmiddag komt er waarschijnlijk wat familie langs.

Het is een kwestie van dagen, mijn broer ligt op sterven..

Liefs Vera

4 opmerkingen:

  1. Lieve Vera,

    Lees je geschreven woorden over Tim op het werk en dat had ik beter niet kunnen doen..

    De weg die jullie al gelopen hebben is zwaar.. Het verhaal dat al vanaf april 2005 loopt is een verhaal van elke keer weer opnieuw moeten inleveren en de verwachtingen bijstellen en het is ongeloofelijk om te zien hoe jullie je daar door heen slaan met liefde, zorg en steun voor elkaar...

    Wij vormen graag die kring daar om heen,

    Liefs uit WIjthmen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Vera,
    Wat kun jij ontzettend mooi schrijven, ik zou alleen graag een ander verhaal willen lezen.
    Lief nichtje wij leven ontzettend met jullie mee, en wensen jou Elly en Hans heel veel sterkte toe in deze oneerlijke strijd.

    Liefs Marja

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve vera,

    ik weet niet of je mij nog kent, ik ben het... jelle, van Xed...

    Ik hoorde via via van deze blog, en ik moet zeggen, ik vind dat je het heel erg knap doet allemaal. Je gevoel verwoorden is niet iets wat heel gemakkelijk is, dat merk jij uiteraard ook, maar je doet het echt mega goed.

    Ik weet verder niet echt iets te zeggen erover, ben er eigenlijk stil van, want in de tijd dat ik nog met je praatte, dacht je nog dat het alleen maar epilepsie was...

    Sterkte meis met deze zware periode:( Als je ooit wil praten, http://jelleu.hyves.nl/.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Vera,

    Ik kreeg vanmorgen een mailtje van je moeder en schrok ontzettend. De riliingen liepen over mijn lijf.

    Wat knap dat jij je verhalen en verdriet zo kunt verwoorden. Liever las ik leuke berichten, maar dit is de keiharde, oneerlijke, realiteit.

    Ik heb respect zoals jullie je er door heen slaan.

    Heel veel sterkte gewenst van jullie "oude"buren Robert en Yolanda uit de Radenlaan.

    BeantwoordenVerwijderen